De agency-theorie is onderdeel van het onderzoek van Watts en Zimmerman (1986). Dit betreft het modelleren van het keuzegedrag van ondernemingen in de externe verslaggeving. In het onderzoek van Watts en Zimmerman is gepoogd om een antwoord te krijgen op de vraag, waarom een onderneming bepaalde informatie wel of niet verstrekt.

Agency-theorie

De agency-theorie is een deel van de economische organisatietheorie, waarbij een onderneming gezien wordt als een werkend geheel van contracten. Binnen de ondernemingen zijn verschillende partijen betrokken met een tegengesteld belang. Een manager, een medewerker, een leverancier een aandeelhouder of vreemd vermogen verschaffers. Er worden continue contracten (afspraken) tussen de verschillende partijen gemaakt om de processen soepel te laten verlopen. Er is sprake van een contractrelatie, waarbij beide partijen een voordeel genieten.

Doordat er sprake is van efficiënte contracten is er sprake van een gedragsverandering van beide partijen, waardoor het maximale resultaat beoogt wordt te bereiken. Binnen de contracten is er een sterke relatie met de externe verslaggeving, zoals de solvabiliteitseis die een bank stelt bij het verstrekken van een financiering.